WYNIKI KONKURSU NA ESEJ DLA OSÓB POZBAWIONYCH WOLNOŚCI
20 listopada 2023
Ogłaszamy wyniki konkursu na esej zorganizowanego przez Centrum Kształcenia Ustawicznego przy Zakładzie Karnym w Czarnem we współpracy ze Stowarzyszeniem „NIGDY WIĘCEJ”.
W tym roku konkurs został poświęcony problematyce mowy nienawiści: standardom wypowiedzi publicznych, kampanii wyborczej, narracji na temat grup mniejszościowych i związkom między przemocą słowną a fizyczną.
Gratulujemy autorom trzech zwycięskich esejów: p. Grzegorzowi, p. Danielowi i p. Patrykowi. Przekazujemy gratulacje wszystkim uczestnikom i dziękujemy za udział w konkursie!
Składamy serdeczne podziękowania za dotychczasową współpracę p. Piotrowi Balcerowiczowi, wychowawcy i pedagogowi z Centrum Kształcenia Ustawicznego przy Zakładzie Karnym w Czarnem, a także dyrekcji ZK w Czarnem.
A oto fragmenty najlepszych prac:
I miejsce: „Szumne wystąpienia deklarujące tolerancję, altruizm często kończą się nawoływaniem do tępienia wszystkich i wszystkiego. Aby zrozumieć te zjawiska, wystarczy zauważyć, co dzieje się we własnym życiu, kiedy dochodzi do konfliktów, które w wielu przypadkach doprowadziły na ławę oskarżonych, a w końcowym efekcie do więziennej celi. Gdyby można było cofnąć czas, gdyby można było zapanować w tamtym czasie nad szkodliwymi emocjami, gdyby wówczas nie padły słowa, które nigdy nie powinny były paść, na pewno więzienia w dużym stopniu zostałyby wyludnione. Ale właściwie wtedy i tylko wtedy mowa kategorycznie odcięła się od myślenia, niestety, związanego nierozerwalnie z psychiką, która mieści w sobie całe człowieczeństwo. W sytuacjach konfliktowych, gdy instynkt sprowadza nas na manowce, gdy frustracje udaremniają nasze dążenie do celu, gdy w polu działania pojawia się osoba-wróg, zapominamy (to umowny zwrot) o uczuciowości wyższej, de facto właściwej tylko nam, która wyrzuciła nas poza krąg prymitywnych stworzeń. Uczuciowość najwyższa; i tu mam obowiązek przypomnieć najważniejsze elementy, które jak opoka są fundamentem par excellence Człowieczeństwa: moralne, humanitarne, patriotyczne, rodzinne, społeczne, miłości, estetyczne i inne, inne, inne…” (Grzegorz).
II miejsce: „Politycy są osobami bardzo perswazyjnymi, które stosują techniki zbliżone do technik sprzedaży. Ich celem jest przekonanie wyborcy do tego, aby zaczął inaczej myśleć, inaczej odbierać i postrzegać świat, inaczej się zachowywać, zmienić swoje życie i siebie samego. […] Jestem według nomenklatury państwowej «osobą wkluczoną społecznie», mimo to posiadam szczególną wrażliwość społeczną – nie podoba mi się, w jaki sposób telewizja publiczna/polityczna przedstawia obraz grup mniejszościowych. Obraz i narracja są [nacechowane] pogardą, nienawiścią, zacietrzewieniem. To jest złe i niedopuszczalne. […] Nie można grać kartami czyjejś godności, orientacji, przynależności etnicznej, statusu społecznego” (Daniel).
III miejsce: „W relacji społecznej, komunikacji droga od przemocy słownej do fizycznej jest bardzo krótka. Ta droga nazywa się eskalacja. Przemoc fizyczna definiuje się interakcją, kontaktem fizycznym, który zadaje ból, zostawia ślady. Te z czasem schodzą, goją się. Można o nich zapomnieć. Natomiast przemoc słowna, która przybiera różne warianty: mobbing, dyskryminacja, seksizm – zadaje większy ból, zostawia trwałe ślady, które często wymagają pomocy specjalistów, prowadzą do zaburzeń. W obecnych czasach mediów i przestrzeni internetowej mamy do czynienia z permanentną mową nienawiści, gdzie są deptane czyjeś wartości, przekonania, życie” (Patryk).
