WYNIKI KONKURSU NA ESEJ DLA OSÓB POZBAWIONYCH WOLNOŚCI
23 listopada 2024
Ogłaszamy wyniki konkursu na esej zorganizowanego przez Centrum Kształcenia Ustawicznego przy Zakładzie Karnym w Czarnem we współpracy ze Stowarzyszeniem „NIGDY WIĘCEJ”.
Stowarzyszenie „NIGDY WIĘCEJ” od 1996 roku prowadzi społeczną kampanię edukacyjną „Wykopmy Rasizm ze Stadionów”. Jej celem jest przeciwdziałanie rasizmowi i dyskryminacji na stadionach. W tym roku autorzy prac konkursowych podejmowali problematykę sportu i uprzedzeń.
Gratulujemy autorom trzech zwycięskich esejów: p. Damianowi, p. Grzegorzowi i p. Szymonowi. Wyróżniliśmy też trzy prace: napisane przez p. Mateusza, p. Sławomira i p. Marcina. Przekazujemy gratulacje wszystkim uczestnikom i dziękujemy za udział w konkursie!
Składamy serdeczne podziękowania za wieloletnią współpracę p. Piotrowi Balcerowiczowi, wychowawcy z Centrum Kształcenia Ustawicznego przy Zakładzie Karnym w Czarnem, a także dyrekcji ZK w Czarnem.
Fragmenty najlepszych prac:
I miejsce: „Odkąd sięgam pamięcią, wydarzenia sportowe kojarzą mi się z przemocą, agresją oraz dyskryminacją rasową, choć powinno być odwrotnie. […] Jak zawsze znajdzie się grupa osób, które nie przychodzą na stadion w celach rekreacyjnych, lecz awanturować się, ubliżać wszystkim dookoła. […] Nie powinniśmy karać ich karami finansowymi czy zakazami stadionowymi, bo jest to nieskuteczne. Powinniśmy pokazać im, że slogany, które piszą, np. «Bóg, Honor, Ojczyzna», przestają mieć tak duże znaczenie. Bo ani Bóg, ani człowiek, który ma w sobie choć krztę honoru, nigdy nie zachowywałby się jak troglodyta, krzycząc na kogoś, kto ma inną karnację. Wszyscy jesteśmy tylko ludźmi i powinniśmy szanować odmienność, a nie ją niszczyć, gdyż zmierza to do globalnego konfliktu” (Damian).
II miejsce: „Na jednym z meczów, gdy w przeciwnej drużynie grał czarnoskóry zawodnik, na murawę rzucono banana. Jakież było «poruszenie», gdy tenże zawodnik podniósł banana i zaczął go jeść. […] Tak jak człowiek traktuje innych ludzi, jest zawsze odbiciem tego, kim sam jest. […] Czasami komentator lub fachowcy utwierdzają widzów, że mecz jest «o wszystko», że mecz jest «o honor» i trudno wówczas spodziewać się pozytywnych postaw, gdy kibice czują się jak na statku w czasie burzy” (Grzegorz).
III miejsce: „Sport jest ważnym elementem w procesie zacierania kulturowych barier i budowania wspólnot. Niezależnie od tego, czy jesteśmy zawodowcami, amatorami czy też zwykłymi kibicami, sport oferuje każdemu możliwość bycia częścią czegoś większego. To jedno z najbardziej uniwersalnych i skutecznych narzędzi w budowaniu mostów między ludźmi” (Szymon).
I wyróżnienie: „Gdy przyjechała do nas reprezentacja Portugalii, na stadionie i przed tłumy kibiców szaleją. Ronaldo podchodzi do nich podpisać koszulki, robi sobie z nimi selfie, reprezentuje wzorową postawę, którą aż miło oglądać pomimo tego, że jest «przeciwnikiem». To właśnie działacze sportowi powinni przejawiać inicjatywę organizowania spotkań podobnego typu poza stadionami i wykorzystywać je na rozprzestrzenianie prawdziwej boiskowej kultury” (Mateusz).
II wyróżnienie [o organizacji Mistrzostw Świata w piłce nożnej w Katarze]: „Nadal jestem fanem futbolu, ale nie chcę patrzeć na widowisko, które budzi tyle kontrowersji. Jaka analogia do igrzysk w starożytności, gdzie życie ludzkie było poświęcane, aby zadowolić rzesze ludzi, z jedną różnicą, że teraz demokratyczny świat przyzwolił, a nie zorganizował śmierć. […] W kontekście moralnym bilans ogromnej destrukcji” (Sławomir). [Dop. NW: w 2021 roku „The Guardian” poinformował, że podczas przygotowań do mistrzostw w Katarze zmarło ponad 6500 pracowników migracyjnych.]
III wyróżnienie [o piłkarskich mistrzostwach rozgrywanych w Europie]: „gdzie tworzy się atmosfera rozgrywanego mundialu, powstają strefy kibica, ogródki piwne z telebimami, powstaje klimat piłkarskiego święta. Gdy kibice różnych krajów pozdrawiają się na ulicach, nierzadko nawiązując ze sobą kontakty, przyjaźnie. Tworzą jedną rodzinę – rodzinę kibiców. […] Czego nie doświadczyliśmy w Katarze” (Marcin).
